ATmega8 – podstawowe podłączenie

Do rozpoczęcia pracy potrzebne nam będą oprócz samego mikroprocesora atmega8A w obudowie typu PDIP następujące elementy:

  • płytka stykowa (breadboard)
  • opornik 10kΩ
  • kwarc 11.0592MHz
  • mikroswitch
  • źródło zasilania
  • kilkanaście centymetrów kabla typu UTP (skrętki komputerowej). Ważne by był to drut nie linka.

Na początek wyjaśnienie celu posiadania kawałka skrętki. Otóż po zdjęciu osłony mamy 4pary drutów miedzianych, z których w łatwy sposób można zrobić bardzo przydatne zworki, które będą nieodłącznym elementem budowanych na płytce stykowej układów.

Jeżeli ktoś chce poczytać o samym mikroprocesorze atmega8 zapraszam do niniejszej strony.

Proponuję wydrukować sobie albo drugą stronę noty katalogowej mikroprocesora, albo dostępną w sieci naklejkę, którą można bez problemu wydrukować na kolorowej drukarce i przykleić klejem na swój układ. Wówczas proces podłączania kolejnych elementów do budowanego układu staje się prostszy i trudniej w nim o pomyłkę, która może prowadzić do uszkodzenia mikroprocesora, lub i całego układu elektronicznego.

Poniżej zamieszczam zdjęcie jak powinno wyglądać podstawowe podłączenie mikroprocesora (może trochę nieczytelne, ale poniżej znajduje się schemat zrobiony w programie Fritzing, oraz opis).
Podłączenie atmega8 - 1
Następnie, w związku z możliwością programowania mikroprocesora za pomocą ISP (In-System Programming) dobrze jest wyprowadzić jeszcze dodatkowe 4 linie do obsługi programowania w systemie. Poniższe zdjęcie przedstawia jak można podłączyć dodatkowe linie ISP.
Podłączenie atmega8 - 2
Poniżej ten sam schemat wykonany w darmowym programie Fritzing (rysunek odwrócony o 180° względem zdjęcia)

Podłączenie atmega8 - 6
Powyższy projekt dla programu Fritzing można pobrać z tąd.

Dlaczego mikroprocesor nie ma nóżki “1” na polu “1”? Odpowiedź jest prosta, ze względu na późniejszą rozbudowę naszego układu – bazy. Dlatego serdecznie zachęcam do znacznego oddalenia mikroprocesora od krawędzi płytki. Dzięki temu dołożenie modułów będzie stosunkowo proste, i nie zajdzie potrzeba przesuwania całego układu w obrębie płytki tudzież tworzenia długich połączeń.

Ja złącze “1” w swoim mikroprocesorze umieściłem w linii oznaczonej numerem 18.

W związku z powyższym jak wynika ze schematu i zdjęć kolejne wyprowadzenia mikroprocesora należy połączyć w następujący sposób:

  • Do złącza “1” (~RESET), (linia 18 na płytce stykowej) należy podłączyć:
    • opornik 10kΩ do VCC,
    • mikroswitch do GND,
    • niebiesko-biała zworka do programatora ISP która kończy się na linii numer 46 na płytce stykowej,
  • Między złącza “7” (VCC) a “8” (GND), (linie 24 i 25 na płytce stykowej) podłączamy niewielki kondensator ceramiczny na przykład 100nF,
  • Złącze “7” (VCC) podłączamy do linii zasilającej płytkę stykową VCC,
  • Złącze “8” (GND) podłączamy do linii masy na płytce stykowej,
  • Między złącza “9” (XTAL1/TOSC1) i “10” (XTAL2/TOSC2) wkładamy kwarc (ja używam 11.0592MHz o tym dlaczego można przeczytać w tym artykule)
  • Obydwa złącza “9” i “10” z mikroprocesora łączymy przez dodatkowe kondensatory ceramiczne (33nF) zwierające do linii GND. Ma to na celu odfiltrować ewentualne zakłócenia pochodzące z zasilania.
  • Złącza “17”, “18” i “19” mikro procesora, magistrala ISP kontrolera, z niej zrobionymi ze skrętki zworkami kolejno do linii numer 44, 43 i 45. (17<->44, 18<->43, 19<->45)
  • Wyprowadzenie “20” (AVCC) podłączamy do VCC,
  • Wyprowadzenie “22” (GND) mikro kontrolera do GND,
  • W związku z szykowaniem płytki pod programator ISP linię 48 na płytce stykowej łączymy z GND.

Gotowa płytka stykowa z osadzonym mikroprocesorem prezentuje się w następujący sposób:Podłączenie atmega8 - 3 Podłączenie atmega8 - 4Zasilanie

Tak przygotowaną płytkę stykową należy jeszcze zasilić. W zależności od posiadanej wersji kontrolera będą to napięcia albo z przedziału 2.7V-5.5V dla ATmetga8L, 4.5V-5.5V dla ATmega8, oraz 2.7V-5.5V dla ATmega8A. Proponuję zaopatrzyć się w moduł zasilania dla płytek stykowych. Moduł taki ma wiele ciekawych rozwiązań. Po pierwsze stanowi bardzo stabilne połączenie z płytką, poza tym można go spokojnie zasilić z zasilacza nawet 9V a on za pomocą zamontowanych na nim stabilizatorów napięcia dostosuje je tak, aby nie upalić układu, dodatkowym atutem są dodatkowe wyprowadzenia 3.3V oraz 5V z których można zasilić inne podzespoły elektroniczne (silniczki, wzmacniacze, czujniki). Moduł taki wygląda w następujący sposób:

moduł zasilania 1

moduł zasilania 2

Gotowa płytka:

Gotowa do rozpoczęcia płytka powinna wyglądać następująco:

gotowa płytka stykowa 1

gotowa płytka stykowa 2

gotowa płytka stykowa 3

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.